Νέα Κοιμητήρια Θέρμης / Θεσσαλονίκη

 Τα πρώτα ίχνη σταθερής κατοίκησης ήταν εκείνα των νεκρών, εκεί όπου οι ζωντανοί ξαναγύριζαν για να επικαλεσθούν τις ψυχές των προγόνων τους. Εξελικτικά, οδήγησαν στην ίδρυση των πόλεων. Ο ελληνικός πολιτισμός, εκφράζοντας τη συνέχεια της ζωής και τις αξίες του ανθρώπου, δεν αποτυπώνεται τόσο σε ταφικά μνημεία, όσο σε μνημεία αφιερωμένα στο πνεύμα και τους θεούς.

Τα σύγχρονα κοιμητήρια θυμίζουν έντονα τα πυκνοδομημένα μικροαστικά προάστια. Η ανάγκη ιερότητας στο χώρο των κοιμητηρίων είναι ζητούμενο στην εποχή μας, όπως και η αναζήτηση μιας ανθρώπινης διάστασης του χώρου των νεκρών και η επανασύνδεση με τις ρίζες.

Το κοιμητήριο-πάρκο είναι ίσως η ιδεωδέστερη μορφή νεκροταφείου που μπορεί να απαντήσει σε τέτοια αιτήματα και να ανταποκριθεί στις ανάγκες των κατοίκων μιας πόλης. Ένας τέτοιος χώρος υπονοεί την ιερότητα και συνδέεται με τη φυσιολατρική τάση της εποχής μας. Τέτοια νεκροταφεία μας κληροδότησαν ο 18ος και 19ος αιώνας, όπως εκείνο του Pere Lachaise στο Παρίσι.

Τα νέα Κοιμητήρια Θέρμης καταλαμβάνουν έκταση 100 περίπου στρεμμάτων και περιέχουν τους αναγκαίους χώρους που σχετίζονται με την τελετουργία της ταφής. Ο σχεδιασμός οργανώθηκε με εργαλείο έναν κάνναβο. Κυρίαρχο στοιχείο της χάραξης είναι η κεντρική της περιοχή, ένας εκτεταμένος χώρος πρασίνου. Εκεί χωροθετείται ο Ιερός Ναός και γύρω του διαμορφώνεται μία μεγάλη επιφάνεια νερού. Εκεί βρίσκεται επίσης η αίθουσα δεξιώσεων και κάποιοι χώροι στάθμευσης. Γύρω της αναπτύσσονται δέκα μεγάλες νησίδες, αυτοτελή επιμέρους κοιμητήρια τοπικά εσωστρεφή, που εισάγουν στο σχεδιασμό μια κλίμακα κοντά στην ανθρώπινη. Στο εσωτερικό τους διαμορφώνονται μικρότερες ενότητες.

Στη διαμόρφωση μιας οικείας ατμόσφαιρας συνεισφέρει η πλούσια βλάστηση των εκτεταμένων προτεινόμενων περιοχών φυτεύσεων, καθώς και η χωροθέτηση στο εσωτερικό των νησίδων πλατειών και κοινόχρηστων χώρων.