Ανάπλαση πλατείας Συντάγματος / Αθήνα

Η αγαπημένη μου εποχή

Κάθε αρχιτεκτονική επέμβαση στην πόλη της Αθήνας είναι φορτισμένη με το βάρος της ιστορίας και της μνήμης. Η πλατεία Συντάγματος, κάτω από την υποβλητική παρουσία του κτιρίου του Κοινοβουλίου, θέτει το ερώτημα της ένταξης του νέου, ενώ η σύγχρονη πόλη διαμορφώνει την καθημερινή της παρουσία σε τόπους ιδιαίτερους και αντιφατικούς, συνεχίζοντας την πορεία της στο χρόνο.

Ερμηνευτικό κλειδί αποτελεί η έννοια του μεταβλητού. Η βίωση του χώρου και του χρόνου σε κίνηση. Η πόλη δεν είναι μονοδιάστατη. Μεταβάλλεται διαρκώς, αλλά ανεπαίσθητα. Η γρήγορη καθημερινή κίνηση των κατοίκων αποτυπώνει στα μάτια τους μια πόλη φευγαλέα γνώριμη, άγνωστη όμως στη λεπτομέρειά της, ανοίκεια στ’ αλήθεια. Και οι εναλλαγές των εποχών δεν καταγράφονται, παρά μόνο όταν γίνονται οριακές.

Η πρόθεση δημιουργίας ενός δημόσιου αστικού χώρου που θα αποκαλύπτει τις αδιόρατες μεταλλάξεις αποκτώντας μια έντονη παρουσία, οδηγεί στη χρήση του νερού, της φύσης στην πιο ασταθή και δυναμική της μορφή, ως δομικού στοιχείου της πρότασης. Μια υδάτινη πλατεία, όπου το νερό εμφανίζεται ή αποσύρεται, αποτυπώνει τις αλλαγές του χρόνου, των εποχών. Η πρόταση διατηρεί τα όρια της πλατείας, χρησιμοποιεί χαράξεις ορθογωνικού κανάβου και χειρίζεται τις μεταβάσεις προς αυτήν.

Η χρήση του νερού επαναφέρει στην αστική τοπιογραφία της Αθήνας τη μνήμη ενός στοιχείου συνυφασμένου με την ταυτότητά της μέσα στο χρόνο και την ανάγκη ενός διαλόγου ανάμεσα στη φύση και τις ανθρώπινες κατασκευές.