Ελληνικός Κήπος στην EXPO κηποτεχνίας στη Shenyang / Κίνα

Ο κήπος της Ελλάδας / Θεσσαλονίκη: διαδρομές στην Ιστορία

Η θεματολογία του κήπου αναπτύσσεται γύρω από την ιδέα της Φύσης ως Κύκλου Ζωής, όπως τη διατύπωσε ο μεγάλος Φιλόσοφος Αριστοτέλης.

“Ολόκληρος ο γήινος κόσμος”, έγραψε ο Αριστοτέλης, “αποτελείται από τέσσερα στοιχεία: φωτιά, αέρα, νερό και γη. Αυτά μπορούν να μετασχηματισθούν το ένα στο άλλο, και το καθένα βρίσκεται κρυμμένο μέσα στα υπόλοιπα…”

Η θεώρηση της Φύσης μέσα από τη δράση των τεσσάρων πρωταρχικών στοιχείων, καταγράφει το μέγα κύκλο της Ζωής: γέννηση, εξέλιξη, φθορά, αναγέννηση.

Η απεικόνισή τους μέσα στον κήπο ξεδιπλώνει την ιστορία της Θεσσαλονίκης και καταγράφει το δικό της μεγάλο κύκλο εξέλιξης, από την αρχαιότητα μέχρι τη σύγχρονη πόλη. Όπως ακριβώς τα τέσσερα στοιχεία της φύσης μετασχηματίζονται το ένα στο άλλο και εμπεριέχουν το ένα το άλλο, έτσι και οι ιστορικές διαδρομές της Θεσσαλονίκης.

Καθώς η εξέλιξη δεν είναι ποτέ γραμμική, η χάραξη και η γεωμετρία του κήπου είναι "σπειροειδής" και "δαιδαλοειδής". Ο κύκλος ζωής της πόλης αποκαλύπτεται στον επισκέπτη αγγίζοντας όλες τις αισθήσεις του: όραση, ακοή, όσφρηση, αφή.

Τα 4 θεματικά δωμάτια:

Αέρας:
φύσημα, ανάσα, πνοή της ζωής. Ταυτίζεται με το λόγο, που επίσης είναι πνοή. Το αναγκαίο υλικό συστατικό για την μετάδοση του φωτός, του ήχου, των αρωμάτων….

Γη:
η γενεσιουργός πηγή της ζωής, η τροφός. Απόδοση και αναπαράσταση του ελληνικού – μακεδονικού τοπίου.

Νερό:
Πηγή ζωής, απαραίτητο συστατικό επιβίωσης. Ιδιαίτερη αναφορά στη θάλασσα, γιατί εκείνη καθορίζει την εικόνα της πόλης.

Φωτιά:
Συνώνυμο της καταστροφής και της φθοράς, αλλά και σύμβολο της αναγέννησης. Η καταστροφή της Θεσσαλονίκης στην πυρκαγιά του 1917 αποτέλεσε σταθμό στη σύγχρονη ιστορία της, οδήγησε στην ανοικοδόμηση και την Αναγέννηση μιας σύγχρονης πόλης.

Ελληνικός κήπος στην EXPO κηποτεχνίας στη Shenyang / Κίνα
Ανάθεση HELEXPO
Κατασκευή 2006
Αρχιτεκτονική μελέτη Πρόδρομος Νικηφορίδης
Μπερνάρ Κουόμο
Στατική μελέτη Ιάκωβος Λαβασάς
Μαρία Στεφανούρη
Ηλεκτρομηχανολογική μελέτη Δημήτριος Μπόζης
Γεράσιμος Καμπίτσης