Ανάπλαση οδού Φ. Φλώρου στο Ελευθέριο Κορδελιό / Θεσσαλονίκη

Καθώς ολοένα και μεγαλύτερος αριθμός ανθρώπων συσσωρεύεται στις μεγάλες πόλεις, το αστικό περιβάλλον, συνεχώς επεκτεινόμενο, απαιτεί μία ιδιαίτερα ισορροπημένη διαχείριση. Οι πόλεις παγκοσμίως αναζητούν βιώσιμες στρατηγικές ανάπλασης, επιζητώντας την ισορροπία ανάμεσα στο δημόσιο υπαίθριο χώρο και το κτισμένο. Κατά συνέπεια, ο σχεδιασμός του δημόσιου χώρου γίνεται το ιδανικό μέσο για την αναζήτηση ισορροπημένων λύσεων που σέβονται εξίσου τον πολίτη και το περιβάλλον.

Ο Δήμος Ελευθέριου Κορδελιού δεν διαθέτει χώρους ασφαλούς και απρόσκοπτης κίνησης πεζών, ενώ «ασφυκτιά» από την ολοένα αυξανόμενη κυκλοφορία οχημάτων. Η οδός Φλώρου, συνολικού μήκους 600 μέτρων, αποτελεί για το Δήμο έναν κομβικό άξονα υπερτοπικού χαρακτήρα, ο οποίος όμως διασχίζει μία περιοχή κατοικίας. Για την καθημερινή ζωή των πολιτών της περιοχής είναι πολύ σημαντική η σύνδεση των δύο πάρκων που γίνεται μέσω της Φλώρου, ενώ δεν είναι αμελητέος ο ρόλος της σε σχέση με το σχολικό συγκρότημα.

Οι δημόσιοι υπαίθριοι χώροι της οδού Φίλιππου Φλώρου περιορίζονται στην επιφάνεια των πεζοδρομίων και σε κάποια σημεία περιλαμβάνουν άτυπα και τους χώρους των προκηπίων όταν αυτοί δεν περιφράσσονται. Γενικότερα, η κατάσταση των πεζοδρομίων παρουσιάζει πολλά προβλήματα που έχουν σχέση με την ύπαρξη εμποδίων, την ανυπαρξία διαμορφωμένων διαβάσεων για άτομα με προβλήματα κίνησης και όρασης, την κακή κατάσταση ή ανυπαρξία επιστρώσεων, τις μεγάλες υψομετρικές διαφορές και ασυνέχειες, την κακή κατάσταση όποιου αστικού εξοπλισμού υπάρχει και την έλλειψη επαρκούς νυχτερινού φωτισμού. Είναι, λοιπόν, προφανές ότι η κατάσταση στην περιοχή λειτουργικά και αισθητικά είναι κακή.

Η περιοχή έχει ανάγκη από εκτεταμένους χώρους όπου ανεμπόδιστα μπορούν να κινηθούν οι πεζοί και τα ποδήλατα. Η πρόταση μεριμνά για την ομαλή συνύπαρξη πεζών και οχημάτων, με προτεραιότητα στις ανάγκες των πεζών και συγχρόνως εξασφαλίζει την είσοδο των οχημάτων στα ισόγεια των παρακείμενων κατοικιών. Η επιτυχία της ανάπλασης  εξαρτάται σε πολύ μεγάλο βαθμό από την ασφαλή κίνηση των ευαίσθητων ομάδων, όπως τα άτομα με προβλήματα κίνησης και όρασης, μητέρες με παιδικά καρότσια και μαθητές.