Νέο κτίριο για το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος / Τμήμα Κεντρικής Μακεδονίας / Θεσσαλονίκη

Ένα δημόσιο κτίριο στο μέτωπο της πόλης προς τη θάλασσα

Ο σχεδιασμός σε έναν τόπο που ακροβατεί ανάμεσα στο πυκνό, συμπαγές “κατασκευασμένο” σώμα της πόλης και στον ανοιχτό, φυσικό υδάτινο χώρο, δηλαδή ο σχεδιασμός επί των ορίων, είναι πάντα δύσκολος και προκλητικός.

Αυτή η συνεχής και δυναμική σχέση της πόλης με το νερό προσδιορίζει τη σύγχρονη γεωγραφική και αστική της ταυτότητα. Η συνύπαρξή τους δεν είναι πάντα ιδανική, κάποτε είναι ασυνεχής και ανοργάνωτη, ενώ “αποδομείται” βίαια, συνήθως σε βάρος του δεύτερου, από την ανεξέλεγκτη εισβολή του δομημένου περιβάλλοντος. Στη συγκεκριμένη θέση η σχέση των δύο χώρων αποκόπτεται από έναν έντονα φορτισμένο οδικό άξονα, παρεμβάλλοντας μεταξύ του μετώπου του ιστού της πόλης και της θάλασσας ένα ενδιάμεσο οχληρό όριο.

Με βάση αυτή τη διαπίστωση η χωροθέτηση του κτιρίου αναζητά έναν επαναπροσδιορισμό της σχέσης του μετώπου με τη θάλασσα και επιζητά το μετασχηματισμό του ίδιου του μετώπου στη θέση αυτή. Η οργάνωση του κτιρίου κατά το διαγώνιο άξονα επιχειρεί να αναιρέσει τη γραμμική του σχέση με το ενδιάμεσο οχληρό όριο του δρόμου (αποστρέφοντας την επιμήκη του πλευρά από αυτόν) και να επανακτήσει την επαφή με το θαλάσσιο ανοιχτό ορίζοντα.

Η είσοδος του κτιρίου τοποθετείται στην αρχή του κεντρικού διαμήκη άξονα, του άξονα στροφής του κτιρίου και βρίσκεται στο επίπεδο του πρώτου ορόφου για να αποφευχθεί η συνύπαρξη με την φορτισμένη κυκλοφοριακά λεωφόρο Μεγάλου Αλεξάνδρου. Αυτός ο διαμήκης άξονας εισόδου γίνεται αντιληπτός στο ισόγειο, στον πρώτο όροφο και στο δεύτερο. Στόχος του είναι η όσο το δυνατόν καλύτερη επικοινωνία μεταξύ των γραφείων και η συνολική πρόσληψη αντίληψη του χώρου από το χρήστη.